Ex-partners die alimentatie ontvangen hebben officieel geen sollicitatieplicht, maar dienen wel voldoende inspanning te doen om in het eigen levensonderhoud te kunnen voorzien.
Het valt in de praktijk niet mee om een sollicitatieplicht af te dwingen, al wijst een uitspraak van het Gerechtshof in Den Haag er wel op dat iemand bij te weinig inspanning ernstige nalatigheid kan worden verweten.
Controle vaak lastig in de praktijk
Het blijkt in de praktijk vaak lastig om bij alimentatie een sollicitatieplicht af te dwingen. Het valt niet mee om een ex-partner te verplichtingen een aantal sollicitaties per maand te laten doen, zoals dat wel gaat wanneer iemand een WW-uitkering van het UWV ontvangt. Dat neemt aan de andere kant niet weg dat een rechter wel kan oordelen over de inspanningen die iemand doet om in het eigen levensonderhoud te gaan voorzien. Er kan een limitering aan de alimentatie worden opgelegd, wanneer iemand onvoldoende inspanningen doet. Dit komt echter maar weinig voor, waardoor het in de praktijk lastig is om te spreken van een sollicitatieplicht bij het ontvangen van alimentatie.
Nalatigheid met betrekking tot sollicitatieplicht
Toch lijkt een uitspraak van het Gerechtshof in Den Haag aan te geven dat ex-partners die alimentatie ontvangen wel degelijk op hun tellen dienen te passen. Het ging om een zaak waarin een man zijn ex-partner maandelijks €3.700 diende te betalen. Zij had besloten een opleiding tot computerwetenschappen te gaan vormen, een vakgebied waarin ze reeds enkele jaren werkervaring had. Sinds de scheiding in 2009 had ze echter geen enkele moeite gedaan aan het werk te komen, terwijl er volgens de rechter sprake is van een groot tekort aan IT-specialisten. De rechter verweet haar ernstige nalatigheid met het oog op voorzien in haar eigen levensonderhoud. De man hoeft daarom nog slechts 7 jaar partneralimentatie te betalen, in plaats van de 12 jaar die was overeengekomen.